O futuro e a posición que unha Universidade ocupa na sociedade depende da súa capacidade de internacionalización. Non cabe dúbida de que a UDC deu desde a súa creación algúns pasos na posta en marcha de actividades internacionais, que se desenvolveron de forma fragmentada e cuxo único obxectivo perceptible era o de incrementar o número de actividades, sen que se percibise unha estratexia de globalización que fortalecese e consolidase unha política efectiva de internacionalización.
Hoxe existen múltiples circunstancias que esixen a adopción dunha política estrutural. O mundo está interconectado e as fronteiras cada vez son máis permeables aos distintos fluxos de capitais, persoas e cooperación; lamentablemente, tamén o son aos problemas sociais e ambientais, que exceden as fronteiras locais. Iso require estratexias globais de comunicación e liñas de investigación para todas as rexións do mundo, o que conleva a necesidade de realizar un esforzo de planificación estratéxica que permita:
Avaliar e coñecer os recursos cos que contamos.
Analizar o impacto das clasificacións universitarias nacionais e internacionais.
Definir retos e obxectivos globais. Unir esforzos xunto a outras institucións que ocupan posicións de liderado social e económico.
Expor liñas de acción conxuntas no marco dunha Comisión para a Internacionalización da Universidade que debería coordinar as súas actuacións co Consello Social da Universidade e cos diferentes órganos de goberno da Universidade.
A UDC necesita definir os seus ámbitos estratéxicos, incrementar os seus recursos no plano global e integrarse en redes internacionais de investigación, fortalecendo así as súas propias redes. Precisa, pois, dunha actuación estratéxica centrada en eliminar os obstáculos que dificulten esta integración e promover programas que potencien a colaboración e a globalización.
O noso obxectivo:
Toda a comunidade universitaria da UDC debe ter a oportunidade de desenvolver as súas actividades nun ambiente de internacionalización de coñecementos e abordaxe de intercambios de coñecemento sen fronteiras. Este ambiente debe crearse en base a unha política estrutural adecuada que considere as capacidades de formación e investigación actuais e ás expectativas das tecnoloxías da información e a comunicación.
A nosa estratexia:
Asumimos este reto con firmeza e propoñemos unha formulación baseada na Implantación da Estratexia “UDC global” como marco facilitador e de apoio a toda a comunidade universitaria (estudantes, PDI, PTGAS), para o impulso e o desenvolvemento de actividades e proxectos que esperten o liderado internacional da UDC. A Estratexia “UDC global” concrétase nas seguintes propostas.
As nosas propostas:
Internacionalizar a Universidade significa non só captar máis estudantes estranxeiros, ou enviar aos nosos a outras Universidades, senón crear as condicións para que a integración entre eles prodúzase e constitúa unha vantaxe real, froito desta interacción. Ademais, significa internacionalizar o currículo do que a institución é responsable. Os fenómenos sociais, culturais, políticos e económicos xa non poden analizarse de maneira illada pois teñen lugar nun contexto global. Isto ha de reflectirse na formación que imparte a institución, adaptándose á interdependencia de bloques geoestratégicos e formando aos seus estudantes cunha conciencia transcultural e internacional.
Os currículos académicos precisan enfoques globais e a súa adaptación á política de bloques interconectados. Os nosos estudantes, profesores e investigadores requiren unha formación que os capacite para actuar a nivel internacional, tanto nos retos persoais como nos retos públicos que haxan de asumir. Iso implica adquirir o dominio das habilidades necesarias para comprender os problemas doutros países e culturas desde distintas perspectivas.
En Europa, máis de 140.000 estudantes desprázanse cada ano no programa Erasmus, no que participan máis de 2.200 Universidades. Os beneficios de estudar unha parte da carreira nunha Universidade estranxeira foron amplamente descritos, en relación co maior entendemento dos problemas globais, mellora da tolerancia e integración global. Un certo número de profesores, moito máis reducido, utiliza tamén programas Erasmus para intercambiar ensinos nas distintas Universidades europeas. Por último, apenas algúns membros do persoal de administración e servizos manteñen intercambios con colegas europeos. As formulacións actuais de xestión da docencia e investigación desde unha perspectiva internacional requiren unha maior participación de todos estes sectores nos respectivos programas de intercambio.
Os nosos compromisos:
Os países europeos con máis proxección, entre os que se inclúe España, están en mellores condicións para impulsar políticas de bloques no intercambio de coñecementos. A ferramenta básica da comunicación humana, o idioma, é a base desas políticas. No caso español, as Universidades non se deben reducir a intercambios unicamente europeos, senón estenderse a outras latitudes, singularmente a América Latina e o Caribe. No caso particular de Galicia, aínda se debe chegar máis lonxe, pensando en Iberoamérica no seu conxunto e nos países da área lusófona. Todo iso sen descartar a nosa futura inmersión nos países emerxentes do continente asiático (China, India) e do Sur global en xeral.
España, e máis concretamente Galicia, débese posicionar como nodo de conmutación de coñecementos entre a Unión Europea, Iberoamérica e a lusofonía. A existencia da Eurorrexión Galicia-Norte de Portugal, con status oficial na Unión Europea, facilita as accións de proxección en bloque dunha maneira extraordinaria que se debe aproveitar.
Os nosos compromisos:
A investigación conxunta que levan a cabo Universidades de distintos países non é algo novo. En Europa os distintos Programas Marco de Investigación e Desenvolvemento promoveron contundentes resultados de investigación. Deles xeráronse vínculos entre os investigadores europeos e de países iberoamericanos, especialmente Brasil e México, cuxas institucións e Universidades distínguense pola súa presenza en consorcios receptores de subvencións da Comisión Europea.
Para integrarse no ámbito da investigación internacional, as Universidades galegas fixeron esforzos de distinta intensidade e, en consecuencia, con diferentes resultados. A UDC debe mellorar os seus resultados, para o que precisa dotarse das infraestruturas necesarias, locais ou europeas, que permitan o cumprimento dos seus obxectivos.
Precísase, pois, reforzar as capacidades institucionais da UDC, en forma dunha verdadeira aposta pola promoción da investigación de calidade, a innovación e o apoio aos consorcios entre Universidades, centros de investigación, axentes sociais e económicos. Este reforzo debe incluír un programa específico de capacitación e promoción de habilidades para a captación de recursos da Comisión Europea. Iso require definir as liñas de investigación estratéxica que poden ser de interese internacional e deseñar políticas de apoio adecuadas.
Os nosos compromisos:
Diseño y desarrollo: TNR